باغ آینه

بُن‌بستِ سربه‌زیر
                     تا ابدیت گسترده است
دیوارِ سنگ
از دسترسِ لمس به دور است.

من
باد و
مادرِ هوا خواهم شد

بر خاکِ جدی ایستادم
و خاک، به‌سانِ یقینی
استوار بود.

از همه سو،
از چار جانب،
از آن سو که به‌ظاهر مهِ صبحگاه را مانَد سبک‌خیز و دَم‌دَمی
و حتا از آن سویِ دیگر که هیچ نیست