تارهای بیکوک و
کمانِ بادِ ولنگار
باران را
گو بیآهنگ ببار!
زیباترین تماشاست
وقتی
شبانه
بادها
از شش جهت به سوی تو میآیند،
آه اگر آزادی سرودی میخواند
کوچک
همچون گلوگاهِ پرندهیی،
هیچکجا دیواری فروریخته بر جای نمیماند.
رها شدن بر گُردهی باد است و
با بیثباتی سیمابوارِ هوا برآمدن
به اعتمادِ استقامتِ بالهای خویش؛
در نیست
راه نیست
شب نیست
ماه نیست