یکی کودک بودن…


به ایسای شاعر

یکی کودک بودن
آه!
یکی کودک بودن در لحظه‌ی غرشِ آن توپِ آشتی

و گردشِ مبهوتِ سیبِ سُرخ
بر آیینه.

 

یکی کودک بودن
در این روزِ دبستانِ بسته
و خِش‌خشِ نخستین برفِ سنگین‌بار
بر آدمکِ سردِ باغچه.

 

 

در این روزِ بی‌امتیاز
تنها
مگر
یکی کودک بودن.

 

۲۶ فروردینِ ۱۳۷۳

در آستانه روی جلد

درباره‌ی سایت رسمی احمد شاملو