گشت و گذاری در آثار شاملو

قصيده برای انسانِ ماهِ بهمن

تو نمی‌دانی غریوِ یک عظمت
وقتی که در شکنجه‌ی یک شکست نمی‌نالد
                                                     چه کوهی‌ست!
تو نمی‌دانی نگاهِ بی‌مژه‌ی محکومِ یک اطمینان
وقتی که در چشمِ حاکمِ یک هراس خیره می‌شود
                                                             چه دریایی‌ست!

  

ادامه‌ی مطلب »

سرود ِ بزرگ

به شن‌ـ‌چو، رفیقِ ناشناسِ کُره‌یی

 

شن ــ چو!
            کجاست جنگ؟
در خانه‌ی تو
              در کُره
                      در آسیای دور؟

ادامه‌ی مطلب »

شعر ۲۳

۱

بدنِ لختِ خیابان
                  به بغلِ شهر افتاده بود
و قطره‌های بلوغ
                  از لمبرهای راه
                                  بالا می‌کشید

 

ادامه‌ی مطلب »

مرغ دریا

خوابيد آفتاب و جهان خوابيد
از برجِ فار، مرغکِ دريا، باز
چون مادری به مرگِ پسر، ناليد.

 

گريد به زيرِ چادرِ شب، خسته
دريا به مرگِ بختِ من، آهسته.

 

ادامه‌ی مطلب »

برای خون و ماتیک

گر تو شاه دخترانی، من خدای شاعرانم
مهدی حمیدی
 

 

ـ «این بازوانِ اوست
با داغ‌های بوسه‌ی بسیارها گناه‌اش
وینک خلیجِ ژرفِ نگاهش
کاندر کبودِ مردمکِ بی‌حیای آن
فانوسِ صد تمنا ــ گُنگ و نگفتنی ــ
با شعله‌ی لجاج و شکیبایی
می‌سوزد.

ادامه‌ی مطلب »