آثار احمد شاملو

میانِ کتاب‌ها گشتم
میانِ روزنامه‌های پوسیده‌ی پُرغبار،
در خاطراتِ خویش

خواب‌آلوده هنوز
در بستری سپید
صبحِ کاذب
در بورانِ پاکیزه‌ی قطبی.

من همدستِ توده‌ام
تا آن دَم که توطئه می‌کند گسستنِ زنجیر را
تا آن دَم که زیرِ لب می‌خندد

پسرِ خوبم، ماهان
                      پاشو
برو آن کوچه‌ی پایینی،
خانه‌ای هست که سکّو دارد

«ــ جهان را که آفرید؟»

«ــ جهان را؟
    من
    آفریدم!