نیمروز...
نیمروز...

برای میهنِ بی‌آب و خاک
                             خلقِ پروس
به خون کشیده شدند
ز خشم ناپلئون،

شعارِ ناپلئونِ کبیر
در جنگ‌های بزرگِ میهنی

یکی بود یکی نبود.
جز خدا هیچی نبود
زیرِ این تاقِ کبود،
نه ستاره
          نه سرود.

بر آن فانوس که‌ش دستی نیفروخت
بر آن دوکی که بر رَف بی‌صدا ماند
بر آن آیینه‌ی زنگار بسته
بر آن گهواره که‌ش دستی نجنباند