در میدان

آنچه به دید می‌آید و
آنچه به دیده می‌گذرد.

آنجا که سپاهیان
                    مشقِ قتال می‌کنند
گستره‌ی چمنی می‌تواند باشد،
و کودکان
          رنگین‌کمانی
رقصنده و
           پُرفریاد.

□

اما آن
که در برابرِ فرمانِ واپسین
                              لبخند می‌گشاید،
تنها
می‌تواند
         لبخندی باشد
در برابرِ «آتش!»

۱۳۵۲