در آستانه

ناگهان
        عشق
                آفتاب‌وار
                          نقاب برافکند

یه مردی بود حسین‌قلی
چشاش سیا لُپاش گُلی
غُصه و قرض و تب نداشت
اما واسه خنده لب نداشت. ــ