حدیث بی‌قراری ماهان

سراسرِ روز
پیرزنانی آراسته
آسان‌گیر و مهربان و خندان از برابرِ خوابگاهِ من گذشتند.

سالی
        نوروز
بی‌چلچله بی‌بنفشه می‌آید،
بی‌جنبشِ سردِ برگِ نارنج بر آب
بی گردشِ مُرغانه‌ی رنگین بر آینه.

می‌دانستند دندان برای تبسم نیز هست و
تنها
بردریدند.

برای عباس جعفری

اکنون که چنین
                  زبانِ ناخشکیده به کام اندر کشیده خموشم
از خود می‌پرسم:

«ــ اقیانوس است آن:
    ژرفا و بی‌کرانگی،
    پرواز و گردابه و خیزاب
                               بی آنکه بداند.