شعرها: حدیث بی‌قراری ماهان

سراسرِ روز
پیرزنانی آراسته
آسان‌گیر و مهربان و خندان از برابرِ خوابگاهِ من گذشتند.

نیم‌شب پلنگکِ پُرهیاهوی قاشقکی برخاست
از خیالم گذشت که پیرزنان…

سالی
        نوروز
بی‌چلچله بی‌بنفشه می‌آید،
بی‌جنبشِ سردِ برگِ نارنج بر آب
بی گردشِ مُرغانه‌ی رنگین بر آینه.

سالی
       …

می‌دانستند دندان برای تبسم نیز هست و
تنها
بردریدند.

□

چند دریا اشک می‌باید
تا در عزای اُردواُردو مُرده بگرییم؟

چه مایه نفرت لازم است
تا بر …

برای عباس جعفری

اکنون که چنین
                  زبانِ ناخشکیده به کام اندر کشیده خموشم
از خود می‌پرسم:

«ــ…

«ــ اقیانوس است آن:
    ژرفا و بی‌کرانگی،
    پرواز و گردابه و خیزاب
                              …

در معرفی‌ ندا ابکاری

غرشِ خامِ تندرهای پوده گذشت
و تندبارهای عنان‌گسسته فرونشست.
اینک چشمه‌سارِ زمزمه:

زلال
     (چرا که از صافی‌های…

زنان و مردانِ سوزان
                        هنوز
دردناک‌ترین ترانه‌هاشان را نخوانده‌اند.…

ما فریاد می‌زدیم: «چراغ! چراغ!»
و ایشان درنمی‌یافتند.

سیاهی‌ چشمِشان
سپیدی‌ کدری بود اسفنج‌وار
                                 …

در واپسین دم
واپسین خردمندِ غمخوارِ حیات
ارابه‌ی جنگی را تمهیدی کرد

که از دودِ سوختِ رانه و احتراقِ خرجِ سلاحش
اکسیری می‌ساخت
که خاک را بارورتر می‌کرد…

شگفتا
        که نبودیم
عشقِ ما
            در ما
                 …