آثار: ترجمه‌های منثور

شازده کوچولو اثر آنتوان دو سن‌تگزوپه‌ری برگردان احمد شاملو اهدانامچه ۱ – یک بار شش سالم که بود… ۲ – این جوری بود که روزگارم تو تنهایی می‌گذشت… ۳ – خیلی طول کشید تا توانستم بفهمم از کجا آمده… ۴ – به این ترتیب از یک موضوع خیلی مهم دیگر هم سر در آوردم… ۵ –…

توضیحات بیشتر »

 من در هفتم مه ۱۹۳۷ در سیگلو۲۰ به دنیا آمدم. سه ساله که بودم به پولاکایو رفتیم و دیگر تا بیست سالگی همان جا ماندم. از انصاف به دور است که سرگذشت خودم را بگویم و از آن دهکده که بسیار به‌اش مدیونم اسمی به زبان نیارم. من آن جا را جزیی از زندگی خودم می‌دانم. هم پولاکایو و هم سیگلو۲۰ تو قلب من جای مهمی دار…

توضیحات بیشتر »

سامانه‏ی مه‏له‏خوف ‏Melexof ها درست ته ‏خوتوراست(۱). در كوچك‏مال ‌خانه‏اش به شمال نگاه ‏می‏كند يعنی به دن. يك شيب تند هشت ساژنی(۲) از وسط صخره‏های ‏گچی‏ی خزه بسته‏ و… اين ‏هم ‏ساحل رود: فرش ‏ضخيمی‏ از گوش‏ماهی‏های ‏صدفی و مغزی‏ِ خاكستری‏ رنگ ‏بريده بريده‏ی سنگريزه‏های‏آبشور و… بعد هم جر�…

توضیحات بیشتر »

هنوز تو آسمان خاكستری‏ِ صبح‏گاهی تك‏ و توك ستاره‏هايی برق می‏زد. باد از زير ابرهای سياه ‏می‏وزيد. مه ‏در امتداد شيب‏ گچی چراغ‏ پا از روی ‏دن می‏گذشت بر دامنه‏ی ‏كوه‏های‏ گچی رو هم ‏انباشته‏ می‏شد و مثل‏ افعی‏ِ سربی ‏رنگ بی‌سری بر شيب ‏كناره‏ می‏خزيد. ساحل چپ رودخانه و ماسه‏ها و تالاب‏ها و نيزارهای‏ باتل�…

توضیحات بیشتر »

وقتی گریگوری بعدازخروس‏خوان‏ اول ازجمع‏ شبانه‏ی ‏دوستان‏اش ‏برگشت دهلیز خانه‏ بوی رازك‏ پلاسیده و بوی‏ ادویه ‏مانند سرخس‏ خشكیده ‏می‏داد.
نوك‏پنجه ‏رفت ‏به ‏اتاق لباس‏اش‏ را كند شلوار نواردوز پلوخوری‏اش را با دقت‏ آویزان كرد صلیب ‏كشید و رفت ‏توی ‏جا. آلت‏های ‏متقاطع ‏پنجره ‏نور طلایی ‏و كرخت ‏ماه …

توضیحات بیشتر »

طرف‏های‏ عصر رعدوبرق‏ درگرفت. ابر تيره‏يی بالای خوتور ايستاده‏ بود. دن جوشی ‏شده از باد، كناره‏هايش‏ را به‏ لطمه‏ی‏ بی‏وقفه‏ی‏ امواج نك‏تيز بست. آن‏ور باغستان‏ها آسمان به ‏آتش آذرخش‏های خشكی‏ می‏سوخت و زمين با ضربه‏های ‏غلتان ‏رعد به ‏خود می‏تپيد. لاشخوری با بال‏های گشوده‏ی‏ بی‏تكان زير ابر سياه ‏چ…

توضیحات بیشتر »

تا خوتور ست‏راكوف‏Setrakof، محل ‏اردو، شصت ‏ورست(۱)راه‏ بود. پترو مه‏له‏خوف و استپان‏ آستاخوف با سه ‏نفر ديگر از قزاق‏های‏ هم‏ خوتوری‏شان ‏تو يك‏ ارابه ‏بودند: فدوت بادافس كوف‏Fedot Badafskof قزاق جوان آبله‏رو كه‏ ريخت كال‏موك(۲)ها بود: خری‏سانف تاكين Xrisanf Takin كه خريس‏تونی‏ياXristoniya …

توضیحات بیشتر »

شب پاى‏ تپه‏ى ‏بلندى كه ‏تاسیِ ‏فرق‏اش‏ را شن‏ زردى ‏پوشانده ‏بود اتراق‏ كردند. ابر تیره‏یی از مغرب‏ مى‏آمد كه‏ از بال ‏سیاه‏اش ‏باران ‏مى‏چكید. اسب‏ها را از آبگیرى ‏آب ‏دادند. فشار باد، بیدمشك‏هاى‏ غم‏بار خاكریز دور آبگیر را خم ‏مى‏كرد. تصویر شكسته‏ى ‏آذرخش ‏بر سطح‏ آب‏جل ‏وزغ ‏پوشى ‏منعكس مى‏شد كه ‏…

توضیحات بیشتر »

آكسینیا را تو هفده‏ سالگى‏ از خوتور دوب‏روف‏كاDubrofka كه‏ تو شن‏زارهاى آن ‏دست دن‏ است برداشتند آوردند دادندش ‏به ‏استپان.

پاییز همان ‏یك ‏سال ‏پیش‏ كه‏ با پدرش ‏براى‏ شخم زمینى ‏كه ‏در هشت‏ ورستى‏ ‏خوتورشان داشتند به ‏استپ رفته‏ بود شب پدره‏ى‏ پنجاه‏ ساله دست‏هاى ‏او را بست ‏به‏ سه‏پایه بى‏سیرت‏اش ‏�…

توضیحات بیشتر »

دو روز مانده ‏به ‏عید خمسین موعد تقسیم ‏علفزار بین ‏اهالیِ خوتور بود. پانته‏له‏ى پراكو فیه‏ویچ هم‏ سر تقسیم ‏رفته ‏بود. موقع‏ ناهار برگشت ‏به ‏خانه چیریك‏اش ‏را با آخ‏ و اوخ ‏درآورد و همان جور كه ‏پاهاى ‏خسته‏اش ‏را با كیف‏ تمام ‏مى‏خاراند گفت:- تكه‏ئى ‏كه ‏به ‏ما افتاده ‏كنار «قزل‏دره» است هم ‏علف‏اش ‏م…

توضیحات بیشتر »