شعرها: مرثیه‌های خاک

شعر
رهایی‌ست
نجات است و آزادی.

تردیدی‌ست
             که سرانجام
                           …

در خاموشیِ فروغ فرخ‌زاد

به جُستجوی تو
بر درگاهِ کوه می‌گریم،
در آستانه‌ی دریا و علف.

به جُستجوی تو
در معبرِ بادها می‌گریم
در چارراهِ فصول،
در…

پچپچه را
          از آنگونه
سر به‌هم‌اندرآورده سپیدار و صنوبر
                                        …

با چشم‌ها
            ز حیرتِ این صبحِ نابجای
خشکیده بر دریچه‌ی خورشیدِ چارتاق
بر تارکِ سپیده‌ی این روزِ پابه‌زای،…

ــ نظر در تو می‌کنم ای بامداد
  که با همه‌ی جمع چه تنها نشسته‌ای!

ــ تنها نشسته‌ام؟
                 …

بودن
یا نبودن…

بحث در این نیست
وسوسه این است.

□

شرابِ زهرآلوده به جام و
شمشیرِ به‌زهر آب‌دیده
                          …

(به پاسخِ استقبالیه‌یی)

۱

نه
این برف را
            دیگر
سرِ بازایستادن نیست،

برفی که بر ابروی و به موی ما می‌نشیند
تا در…

به پوران صلح‌کل و سیروس طاهباز
برای تمام صفا و محبتشان

در یکی فریاد
               زیستن ــ

اینک آهوبره‌یی
که مجالِ خود را
                   به تمامی
                             …

برای م. امید

نگر
   تا به چشمِ زردِ خورشید اندر
                                    …