ققنوس در باران

۱ شبانه اعترافی طولانی‌ست شب اعترافی طولانی‌ست فریادی برای رهایی‌ست شب فریادی برای رهایی‌ست و فریادی برای بند. شب اعترافی طولانی‌ست. □ اگر نخستین شبِ زندان است یا شامِ واپسین ــ تا آفتابِ دیگر را در چهارراه‌ها فریاد آری یا خود به حلقه‌ی دارش از خاطر ببری ‌ــ، فریادی بی‌انتهاست شب فریادی بی‌انتهاست فریادی از نومیدی فریادی از امید، فریادی …

با آوازی یکدست
                     یکدست
دنباله‌ی چوبینِ بار
                       در قفایش
خطی سنگین و مرتعش
بر خاک می‌کشید.

گفتند: 
        «- نمی‌خواهیم
                           نمی‌خواهیم
                                          که بمیریم!»

خوبشتن را به بسترِ تقدیر سپردن
و با هر سنگریزه
رازی به نارضایی گفتن.

دریچه:
        حسرتی
        نگاهی و
        آهی.