سایت رسمی احمد شاملو | The Official Website of Ahmad Shamlou Shamlou, Ahmad Shamlou, Ahmad Shamlu, Ahmad Shamloo, Poetry, Persian Poetry, Poems, Iran, The offical website of Ahmad Shamlou

به خانه بازمی‏گردد پس از كُشتنِ قرقاولی. آفتاب هنوز در اوجِ آسمان است. كشتن پرنده‏ی باشكوهی مثل قرقاول شادی بزرگی است كه بطور نامستقیم در بازگشت صیاد به خانه بیان شده‏ است. عشق به طبیعت در بوُسون نیرومندتر از باشوْ است با كیفیتی متفاوت، و این تفاوت از نظر زیبایی‏شناسی است، با آمیزه‏یی از طعم اخلاقی. اما از این شعر …

نخستین روزِ سال:
جدا از دیگران
     با بوریای كهنه‌ی خویش چه آسوده‌ام!
 
شكوفه‌های گیلاس، در دلِ شب،
بر دروازه‌ی
     معبدِ دور از راه.
 

كیتوْ مرغانِ باران می‏آیند به سوی چراغ‏های كشتی تسوُرایوُكی. در این شعر فریاد مرغان باران را می‏شنویم كه سوسوی چراغ‏های كشتی آنان را به ‏خود می‏كشد. این موسیقی غم‏انگیز و آرامِ انسان است. می‏تپد فریادِ طبل‏گونه‏ی قرقاول‏ها در زمینه‏ی آوازِ چكاوك. به دور می‏رانَد اهریمنی را كه سبب‏سازِ خواب ‏است، كوكو. عنوان این شعر چنین است: به ‏آرامی ‏نشسته. به …

برنج ‌افشاندن نیز
گناهی است:
     «ماكیان‌ها به جان هم می‌افتند!»
 
آتشِ سرشاخه‌های خشك
و سایه بر دریچه‌ی كاغذپوش. ـــ
     زنِ ریسنده.
 

شبدرها
چنان است كه چشم ‌انتظارند
     تندبادِ خزان را.

شبدرها هنوز در باغ نشكفته‌اند، اگرچه هنگام شكفتن آن‌هاست. توفان تندباد خزانی هنوز نوزیده ‌است.